Alisandro ‘o Ruosso – ‘o mosaico cu l’albero ca se fa sicco ma nun more

Battaglia_di_IssoTra i tanta piezzi massicci assaie ca fúieno scavati a Pompei quanno ‘a scupirchiaieno ce sta nu mosaico assaie gruosso ‘a ddò ce sta n’ accisatorio ‘e ggente, uommene e cavalli cu ll’uocchie spalancati e ‘n albero sicco.

‘Stu piezzo steva nderra ȃ na casa ‘e uno ca aveva stà bbuono a ssordi  e ‘a ggente jeva llà e se faceva e ggiri ‘a coppo, tanto ca sta cunsumato dint’ a cierti punti. Ma sta nu pucurillo nguaiato pure pecché è stato nu sacco ‘e tiempo all’acqua e ȏ viento nfino a quanno nun ‘o purtaieno ȏ Museo Archeologico ca tanno se chiammava Real Museo Borbonico.

È na scena ‘e uerra addò a sinistra ce sta nu bellu giuvinotto cu e capilli ȏ viento e ‘a chill’atu lato, dint’ a nu carnaio, gente ca se ne fuje, chi sta nderra, chi more acciso e chi ‘a coppo a nu carrettiello pare ca s’è scurdato ‘o ggasse appicciato.

Ma che r’è ‘stu maciello, ca sta succedenno?

Continua a leggere “Alisandro ‘o Ruosso – ‘o mosaico cu l’albero ca se fa sicco ma nun more”

Le basiliche paleocristiane di Cimitile, praticamente nu campusant’ chin’ ‘e chiese

Cristo futurista

‘A Campania ‘na vot’ se chiammav’ Felix pecché se coltivava ‘na bellezz’ e nun er’ comm’ e mmò, addò se cultivan’ ‘e malatie pe’ mmezz’ ‘e tutt’ ‘a mmunnezz’ ca ven’ ‘nterrat’.
Chist’ era ‘o mutiv’ pecché tutt’ quant’ vulevan’ sta ê ppart’ ccà: se magnav’ bbell’, ‘o mar’ er’ chell’ ca er’ e se campav’ bbuon’.
I romani, quann’ scennetter’ ê ppart’ ccà, tra le tante cose facetten’ pur’ ‘nu grand’ campusant’ vicino Nola, ca chianu chian’ addiventaje ruoss’ quant’ ‘a città stess’ tant’ ca parev’ ca ce stev’ ‘na città pê vivi e ‘n’ata pê muort’.
Mò, praticamente, quann’ e cristian’ venevan’ ancor’ accis’, s’annascunnevan’ ccà dint’ pe’ pria’ e annascunnevan’ pur’ e muort’ llor’ mmiezz’ a chill’ rê pagan’ ; però pe’ fa’ capì c’appartenevan’ a llor’ azzeccavan’ ‘ncopp’ ê taut’ e simboli comm’ ‘o pavon’, ‘o pesce, ‘o melograno, ‘a vite accussì quann’ ‘a ggent’ ‘e verev’, chi aveva capì capev’.
Ccà venett’ ‘nterrat’ S.Felice, nu prete (nun s’adda confondere cô primm’ vescovo ‘e Nola) ca fuje martirizzat’ ma nisciun’ sap’ comm’; se sap’ sul’ ca facett’ nu sacc’ ‘e miracoli e ‘a ggent’ jev’ a prià ‘ncopp’ ô taut’ suoje pecché a quanto pare facev’ guarì. Infatti ‘o chiammavan’ Felix Medicus e nun sul’ era duttor’, ma pur’ esorcista!
Se facevan’ proprj e pellegrinaggi tanto che ce facetten’ nu mausoleo che è stat’ un’ rê primm’ testimonianz’ architettoniche cristiane. Aropp’ l’editto ‘e Costantino, quann’ praticament’ e cristian’ putevan’ pria’ senz’esser’accis’, se vuttajen’ ‘n’ terr’ ‘e monument’ funerari ca stevan’ attuorn’ e se facett’ cchiù spazio sul’ pe’ pria’ ‘stu sant’, pecché ‘a ggent’ ca venev’ era veramente assaje. S’abbiajen’ accussì a costruì ‘e basiliche, c’addiventajen’ l’edifico simbolo râ cristianità, accussì comm’ ‘o tempio greco era stato pô paganesimo.
Intorno alla tomba di S.Felice ci fuje accussì nu boom edilizio, tutt’ quant’ vulevan’ esser’ ‘nterrat’ llà e accussì abbiajen’ a spunta’ taut’ pe’ tutt’ part’! Continua a leggere “Le basiliche paleocristiane di Cimitile, praticamente nu campusant’ chin’ ‘e chiese”

%d blogger hanno fatto clic su Mi Piace per questo: